Bu sensiz ilk baharım, bıraktığın kadarım
Ne azaldım yokluğunda, ne bir zerre çoğaldım
Kapı dışarı çıkmadım, mektupları açmadım
Darıldım ben hayata
Kapattım perdeleri yaşadım hep eskileri
Belki yüz belki bin defa
Tek tesellim oldular sararmış fotoğraflar
Onlarda ağlamaklı benim gibi yasındalar
