Önce kalbim öfkeyle durur
Sonradan hepsi pişmanlık olur
Eninde sonunda kararıyor bak bu beyaz
Seninde tam şuranda sınanıyor ağrısı güz
Kendi dalından kovulmuş bir peri
Uçmaz bi daha uyuyorken soğuyorsa teri
Bunları boşver olan yine olur
Başka bir aşkla en baştan (yeniden) umulur
Ama bir kalıyor geriye
Savurup gözlerinden ödedin, yüreğin mi?
Ve sen bunu seçiyor gibi
Kalıyorsun yerinde ödediğin yüreğin mi?
Söz - Müzik: Mabel Matiz
