Korno Tanıtımı

KORNO

Alm., Horn
Fr., Cor
İng., Frenc horn
İta., Cornu
A. Korno : Fa
Yüksekliği : 63 cm.
Genişliği : 38.5 cm.
B. Korno : Fa ve Si b
Yüksekliği : 61 cm.
Genişliği : 36.5 cm.

Alaşımlı, ağızlıktı soluklu bir çalgıdır.
Notası; genellikle ikinci çizgi Sol açkısı, bazen de kalın sesleri dördüncü çizgi Fa açkısı ile yazdır.
Diyapazona göre duyulusu; Fa Korno, bir tam beşli aşağıdandır.
Orkestra ve Armoni Muzikalarında, dört partisi bulunur.
Solo ve eşlik görevi verilir.
Ses rengi, sevdalı ve parlaktır.


Bu çalgının diğer pistonlu çalgılardan ayrılan özelliği, pistonlar sol el ile çalınır. Sağ el Pavillon (kalak) içinde, ses renklerini sağlamak görevini yapar.
Dudakların; kusursuz, dişlerin; düzgün ve eksiksiz (ön dişler) olması, aranılan nitelikler arasındadır. Korno için, onbeş yaşından sonra başlanabildiği gibi, bunu birkaç yaş daha uzatmak mümkündür. Başlangıçtaki çalışmaların, yarım saati geçmemesi ve gerekli yeterlik sağlandıktan sonra, bu zamanın iki katma çıkarılması uygundur. Ancak, sürekli çalışmaları; günde dört saati geçmemek ve yarımşar saat süre ile yapmak gerekir.

Eski armoni kornosunda hava delikleri yoktu ve soluklu çalgılarda bulunan dil görevini çalıcı dudaklarıyla yapardı (ağızlık üzerindeki baskısını değiştirerek). 1815' te Saksonyalı Stölzel' in gerçekleştirdiği yenilikle (pistonlu bir yöntemle), diatonik ve kromatik sesler çıkarma olanağı sağlandı ve çalma güçlükleri giderildi.

J.S. Bach, Brandenburg 1 nolu Konçertosunda Kornoyu denedi. Senfoni Orkestrasına ilk kez Mannheim kentinde alındı. Ondokuzuncu yüzyılda 3 veya 4 piston takılması, yeni bir adım oldu; çalınması kolaylaştı. 1870 - 1880 yıllarına dek Orkestralarda düz Kornolar yeğ tutuldu. Orta ve ince bölüm seslerinin çıkarılması kolaydır. Kalın bölüm sesleri, özenli kullanılmalıdır. Korno, uzun seslere ve eşlik görevlerine çok elverişlidir, özellikle, ikili, üçlü ve dörtlülerde sürekli yeri oluşu, dinleyicileri sesinin çekiciliği ve duygulu etkisiyle; solo olarak etkileyişi, kıvanç verici önemli niteliklerindendir. Gerçekte, öğrenimi ve çalması çok güç bir çalgıdır. Her şeyden önce, kulak eğitimi çok iyi olan bir çalıcı gerekir. Korno bulunmayan Armoni Muzikalarında, görevleri; Mi b Alto (saxhorn) ya verilir. Korno partileri, yazılırken, Kornet ve Trompetlerde olduğu gibi, düzen (akor) lerde; sekizli, altılı, beşli, üçlü ve aynı sesler seçilmeli, dörtlü ve uyumsuz (dissonan) aralıklardan sakınmalıdır. Korno ses rengiyle, dinleyicide içli duygular uyandırır. Saksofonlarla yapacağı ikili çok etkili olur. Uzaktan geliş düşüncesini çok güzel canlandırır. Basson ve Bariton (saxhorn) larla işbirliği yapar. Av ve orman düşüncelerinin en iyi betimcisidir. Ezgisel cümleler, solo olarak verilebilir. Soloların, dizeğin altındaki ilk ek çizgili Do notası ile dizeğin üstündeki Sol notaları arasında bulunması (ikinci çizgi Sol açkısına göre), iyi sonuçlar verir. Kornetler, Trompetler ve diğer pistonlu çalgılar ile birleşebilir.

Kalın seslerde oldukça karanlık ve acıklı rengi, ince seslerde yuvarlak ve dolgundur. Orta seslerde (P) ve (MF) de Basson ile bir benzeyiş vardır ve kolaylıkla kaynaşırlar. Bu nedenle Korno, tahta çalgılarla alaşımlı çalgılar arasında bir geçit görevinin en başarılı örneğidir.

Pavillonun yarısını kapamakla; yarım ses, üçte ikisini kaplamakla; bir tam ses değişikliği oluşur.


KORNO İÇİN BAZI TERİMLER
Con Cordino (İta) : Surdinli olarak.
Senza Sordino (Fr): Surdinsiz olarak.
Bouche (Fr), Stopped (İng) : Eli tamamen kapatarak.
Ouvert (Fr) : El açılacak.
CUIVREZ, BRASSY: Dudakla sağlanan özel bir renk.
PAVVILLONS EN L'AIR BEUS IN THE AIR: Korno ağzının dinleyiciye çevrilmesi.