Benim için değeri çok özel ve ilk defa sizlerle paylaştığım tamamen gerçek bir olay

Değerli Forumdaşlarım,

Yaklaşık 5 yıl önce yaşanan bu olaylar zinciri tamamen gerçek ve başımdan geçmiştir.

Sözleri o gece yazılmış bugün ise düzenlerken çok duygulandığım benim için anlamı

anlatamayacağım kadar özel bu sırrımı ilk defa ve sadece sizlerle paylaşmak istedim.

İLK GÖRÜŞTE ORACIKTA AŞIK OLDUĞUM ADINI PARILTI KOYDUĞUM haberi hiç olmadan kalbimi çalan

Dünya iyisi ,eşiniz olmasından gurur duyacağınız mütevazi kişiliğe sahip, yardımsever,humanist

benim için değeri hiç eksilmeyen PARILTIM için o gece hissetiğim platonik duygular.

Eğer içeriği ilgi çekmek için dramla süslenmiş diyen bir kişi bile olursa hemen sileceğim.

Böyle düşünenler çok incitir beni.



İSİMİNİ PARILTI KOYDUĞUM MELEK

Benim için sıradan bir gün gibiydi adeta

Her zaman yaptığım şeylerden günü dışında hiçbir yoktu

Aslında hayatımın bir anlamı olması gerektiği ve duygularımın yeniden fonksiyon kazandığı

Hiç unutamadığım sıradışı bir gün olacağını nereden bile bilirdim ki?

Oysa içimde oluşturduğu derin yarayla beraber

Kaynağını adeta bilemediğim güçlü bir IŞIK girdi içime o gün ,

Çıkmamak üzere sonsuza kadar seni bırakmam dercesine

Belki bunu kendi ağzından söylemiyordu ama

Ben o anı yaşarken başka birşey söylese bile öyle dediğini duyuyordum

Aynı günde bir insan önce sevinip ve umutlanıp, özlediği ve unuttuğu hayaller kurmaya başlarken

Aynı gece sabahın ilk ışıklarınana karşı o güne kadar hayatında ilk defa gördüğü

Gördüğü anda aşık olduğunu farketti adını oracıkta PARILTI koyduğu bir masal PERİSİ gibi ulaşılmaz olmuştu

İçinde gerçeklerin olduğu ama değişemesinin çok zor olduğu gerçekler

Günün sonu yaklaştığında içini ısıtan PARILTININ

Aslında gökteki bir yıldız kadar uzak oluşunu bilmesi ve bunu kabullenmesi

Bütün bunların hepsi 20 saat gibi bir sürede olup bitivermişti

Sanırım TANRI beni cezalandırıyordu ve yaptığım hataların bedelini ödetiyordu

Karanlık Gölgelerin peşinden gidersen, yolunu aydınlatacak PARILTILARI göremezsin diyordu adeta

Biraz Büyük Usta Kayahan sözlerini andıran

Tarihini ve gününü nasıl unuturum ki?

Kendi iç dünyamda sadece bana ait bir sır olan "DÜNYA PARILTI GÜNÜ" ilan ettiğim

Anl***** uygun olarak düzenli olarak her yılı dönümünde

Odamdaki ışığı söndürüp onlarca mum ile doğal PARILTI oluşturup benimle olduğunu hissederek kutladığım gün

Kırmızı pabucu yoktu belki ama,giymiş olduğu kıyafetlerini,renklerini,oturuşu ve kalkışındaki zarefetini

Birisiyle konuşurken özellikle yapmacık olmadaığını hissettirmesi

Alt kadrosundaki kişilerle konuşurken göz teması kurmayan ve bunun karşısındaki kişiyi nasıl demoarilize ettiğinden bi haber

Yurtdıışındaki itabarlı Üniversite'lerden diploması olan duygusuz, hayatından sevgiyi çıkarmış

Gülümsediklerini sadece üstlerinin yanında ve onu bile duygusuz yapmayı çok becerdikleri

Dünya'nın sadece kendi etarflarında döndüğünü sanan aslında ZAVALLI olan Şirket idarecilerine seminerlerde ders olacak nitelikte

Çalışanların birbirleri ile f iziksel ve görsel temaslarının nasıl olması gerektiğini gösterircesine dialog kurması

Hiç yaşanmamış ve gece gördüğün bir kabusmuş gibi düşünerek nasıl unutabilirim?

İlk gördüğüm anda daha önce hiç yaşamadığım tuhaf bir titreme yaşadım

Kalbinden tüm vücuduna ve oradan yanındakilere farkına varmadan yaydığı bir enerji vardı adeta

PARILTISIN ilk o anda hissedip içime attığını düşündüğüm büyülendiğim an

Sadece yüreği sevgi dolu PARILTIM ise benim bütün bunları yaşadığımdan habersiz kendini tanıtıyor

Bedenimin orada olduğu ama aklımın bambaşka diyarlara doğru yola çıktığı

Ben Zonguldak'ta iken bu PARILTI nereleri aydınlatıyordu acaba?

Ben Çanakkale'deyken kimlerin kalbine ışık tutup canlandırıyordu?

İstanbul'da ben bambaşka bir Dünyada iken,kimlerin kalbindeki kötülüklerin çıkmasına yardımcı oluyordu?

İlk görüşte vurulduğum bu berrak su kadar temiz ve kalbi iyilikle dolu bu PERİ'YE?

Bir anda geçmişi sorgulamaya başadım ve kendime çok kızdım

Sonu hüsran olmaya mahkum loş ışık bile sayılamayacak karanlıkların peşinden gittiğim için

Hani hep kitaplarda okuduğumuz ve kafalarımzda oluturduğumuz MELEK tarifine uyan bir PARILTI' gibiydi

İçimde uzun bir süredir pas tutan şeyler,

Yaydığı göz kamaştıran PARILTISIYLA tekrar hareketlenmeye başlıyordu.

İnsan bazen hayatında hiç bitmesini istemediği anlar yaşar

İşte ben tam bu anı yaşıyordum büyülü bir şekilde adeta

Sadeliği ve içtenliği ile bana "bey" olarak hitap ettiğini duymazdan gelip

Yaydığı sevgi dolu enerji'yi vucüdumun her noktasına almaktan başka birşey düşünemiyordum

PARILTI çevresinden ışığını esirgemezken gözleri çektiği sıkntıları adeta dışarı yansıtıyordu

Belli ki ciddi sıkıntılar yaşamış ve sıkıntılarını içine ata ata artık dışarı vurmaya başlamıştı

Aklımdan geçenler ise belki tuhaf gelebilir sizlere ama hayatımda ilk kez gördüğüm ve bir isim verdiğim

PARILTIMA oracıkta sıkı sıkı sarılarak taşımakta zorluk çekmeye başladığı yükü hafifletmeyi

Tek damla gözyaşı dökmesine neden olacak insana Dünya'yı dar edeceğimi haykırmayı

Artık hep yanında olduğumu ve onu bir daha kimsenin üzmesine izin vermeyeceğimi

Bir insanın içten olduğunu hissettirerek ona nasıl sevgisini gösterebileceğini

Gözlerinin içindeki PARILTININ azalmasına sebep olan sıkıntılarını gidereceğimi ve onu asla yanlız bırakmayacağımı haykırmayı

Beraber yaşlanıp ama huysuz olmayan ve hala birbirlerini seven ihtiyar olup sevgilerini torunlarına aşılayan

Yaşadığımız ve birlikte olduğumuz heryerde sevginin gücünü herkese hissettirmeyi



Şu an saat sabah 4.30 ben hayatımdaa ilk ve son defa yaşadığım İLK GÖRÜŞTE YAŞADIĞIM AŞKI kaleme döküyorum

Kalem ise dile geliyor adeta ve o hayati soruyu soruyor bana. "Bütün bunları kağıda dökeceğine ona anlatsana" dediğini duyar oldum

Adını PARILTI koyduğum MELEĞİN ise çok önemli sorumlulukları vardı, asla böyle bir şeyi düşünemezdi

Sorumluluğunun omuzlarına yüklediği ağır yükün farkında kaderine razı gözüken ama sevgiye ihtiyacı olan

Benim boyle bir durumda onun yaşamını alt üst etme ihtimalimin hiç de az olmadığını

Ona bunu yapıp onu soldurmaya ve kurumasına kendi benciliğim yüzünden hiç hakkım olmadığına

PARILTI'sına ihtiyacı olan dürüst insanlaın onu tanıdıklarında umutlarını korumaları için

Kurduğum bu tatlı rüyanın artık bitmesinin zamanın geldiğine inanarak

İçimdeki IŞIĞININ bana verdiği teselli ile rüya gibi yaşadığım bir günün ertesi ilk ışıkları altında

Yaşamış olduğum duygu fırtınalarımı ve uykusun en derin yerinde iken onunla ilgili kurduğum dünyadan haberi olmadan

Rüyasında bile PARITISINI esirgemiyordu kimseden

İçimi ısıtan PARILTI'sı ise içimde kalarak adeta bütün düşlerimin "Rüzgar Gibi Geçti" deyimine uyan bir masal gibiydi

Sanıyorum ilk görüşte aşkı yaşayan birinin neler hissettiğini en iyi anlatan tamamen doğal ifadeler

Şimdi ne mi yapıyorum? Eskisi kadar sık olmasa da görüyor ve içimi ISITIYORUM.

Yukarıda anlattığım olay sonrası birbirimizi her görüşümüzde aslında gözlerimizin bize neler

söylediğinin çok iyi farkında olan kişilerdik ama hiç bu konuyu açmadık birbirimize.

Birgün başka gözlerim başka birşey gördü uzaktan cılız olmayan bir ışık saçıyordu.

Yeni ışık kaynağımla evlilik yolunda giderken PARILTIMIN yanına gidip,daha önce ona hep

söylediğim "inş birgün senin gibi biri ile karşılarım" diyordum.

O günün geldiğini sandım ve daha sonra çok utanacağım "sanıyorum sana benzeyen biri ile tanıştım"

dedim.Çok sevinip tebrik etti.

Bir müddet sonrası ise PARILTIMA benzetmiş olmaktan utanç duyduğum 5.sınıf pavyonlarda bile

hiç bir yeri aydınlatnmayan bir tükenmiş olan kişinin nasıl birisi olduğunu görememiş olduğumdan

dolayı burukluk yaşıyorum.

PARILTIMI sürekli görmemsem de pc'de olan bir kaç resmine ona ihtiyaç duydukça bakıyorum.

Ondan gelen hiçbir maili önemsiz ve hiç olmayan özel içerik olmasa bile silmedim.

O mesajların bir duygusu olduğunu eğer siilinirlerse bir canlıyı yoketmiş olacağımı

en önemlisi PARILTIMDAN kalan yadigar olduğu için yaşadığım müddetçe saklayacağım.

Bir araya gelememizin sebebi ölünceye kadar bende kalacaktır.Seçme şansı maalesef yoktu.


Saygılarımla

A C

Arkadaşım, seni anlıyorum, hayat işte böyle birşey maalesef, herşey istediğimiz gibi olamıyor, önemli olan yıkılmamak, hayata küsmemek, eldekini iyi hale getirmektir bence.

KEŞKE AÇILSAYDIN BE ABİ :(

Efsane olmuş nice aşklar var Leyla ve mecnun aslı ile kerem ferhat ile şirin hepsinin ortak yanı kavuşamamaları kavuşsalardı bugün hiç biri konuşulmayacaktı sana gelince kardeşim duygularını o kadar güzel kaleme dökmüşsünki beyninden geçenler sanki hançer gibi saplanmış yüreğine bu sayfaya dizelemişsin herşeyi bugün onunla birlikte olsaydın belkide hiçbiri yazılmayacaktı paylaşmayacaktın bizimle. aşkkı yaşamak onun acısını hissetmek belki bugün ızdırap verecektir sana ama yarın bu erişilmez duyguları hissedebildiğin için gururlanacaksın. saygılarımla