Neva (Nevâ), Klasik Türk müziğinde bir makam adı ve yegahtan bir oktav tiz olan re perdesidir.
Neva makamı basit makamlardan olup, Durağı Dügah perdesidir. Seyri inici çıkıcı olan makamın dizisi ise Yerinde uşşak dörtlüsüne, Neva perdesinde bir rast beşlisinin eklenmesiyle meydana gelir. Güçlüsü aynı adı taşıyan perdenin adı Neva'dır. Rast perdesiyle yeden alır. Donanımları ise Si bemol ve fadiyezdir. Makamın Özelliği: Neva makamı parlak bir makam değildir. Genişleme seslerinin fazlaca kullanılmadığı bu makamda, inici seyir yapılırken Fa bakiyye diyez (Evc) perdesi, bekar hale getirilerek Acem perdesi haline gelir. Neva üzerinde bu şekilde inici bir Bûselik Beşlisi meydana gelmiş olur.

Nevabuselik (Nevâ Bûselik), Klasik Türk müziğinde birleşik bir makam.

Nevakürdi (Nevâ Kürdî), Klasik Türk müziğinde birleşik bir makamdır.

Neveser (Nev'Eser), Klasik Türk müziğinde birleşik bir makam.

Nihavend (Nihavent/Nihâvend, Farsça'dan), Klasik Türk müziğinde bir makam.
  • Durağı: Rast perdesi.
  • Seyri: inici-çıkıcı. Bazen çıkıcı bazen inici gibi bir seyre baslarsa da, hemen inici-çıkıcı hale döner.
  • Dizisi: Buselik makamı dizisinin rast perdesindeki şeddidir. O halde rast perdesi üzerindeki buselik beşlisine, güçlü neva üzerinde bazen bir Kürdi dörtlüsünün, bazen de buselik dizisinin ikinci seklinde olduğu gibi bir hicaz dörtlüsünün eklenmesinden meydana gelmiştir. nihavend makamı dizisi, batı müziğinin sol minor dizisiyle aynı diziye sahiptir. Güçlü, üzerinde kürdî dörtlüsü bulunan dizi eski minör, hicaz dörtlüsü bulunan dizi ise armonik solminördür.
Nikriz (Nikrîz, Farsçadan), Klasik Türk müziğinde, dizisi bir sekizli içinde gösterilebilen basit görünüşlü bir birleşik makamdır.

Nişaburek (Nişâbûrek), Klasik Türk müziğinde rast makamı ve uşşak makamının buselik si perdesiyle oluşmuş bir makamdır.

Nühüft (Nuhuft, Farsçadan): Klasik Türk müziğinde bir bileşik makamdır. Yegah makamına, hüseyniaşiran perdesi üzerindeki uşşak dörtlüsünün eklenmesiyle oluşturulmuştur. Az kullanılmış makamlardandır.

Pençgâh (Farsçadan), Klasik Türk müziğinde rast ve bayati dizilerinden oluşan birleşik bir makamdır.

Rast, Klasik Türk müziğinde bir makam.
Çıkıcı bir makamdır. Durağı SOL sesi, güçlüsü beşinci derecesindeki RE sesidir. Dizisi şu şekildedir:
SOL-LA-Sİ (koma bemol)-DO-RE-Mİ-FA (bakiye diyez)-SOL
Perdelerin Türk Müziğindeki isimleri şöyledir:
Râst, Dügâh, Segâh, Çârgâh, Nevâ, Hüseynî, Acem, Gerdâniye
Rast makamına durak sesinden başlanır, ya durakta veya güçlüde asma karar yapılır sonra tizdeki dörtlüsünde de gezinildikten sonra durak sesi olan SOL ile karar verilir.
Rast makamı, Klasik Türk Müziğinin en temel makamı sayılır nitekim "rast" Farsçada düz, doğru, sağ manasına gelir. Uzaktan andırsa da, batı müziğinde başka seslerin kullanılmasından dolayı majör gamlarıyla karşılaştırmak yanlıştır.
Rast makamında bestelenmiş bazı popüler eserler şunlardır:
  • Bir gece ansızın gelebilirim
  • Yine bir gülnihal
  • Eski dostlar (unutulmuş birer birer, eski dostlar, eski dostlar)
  • Esti nesim-i nev-bahar, açıldı güller subh-dem
  • Gönül aşkınla gözyaşı dökmekten usandı artık
  • Gül ağacı değilem, her gelene eğilem
  • İçime hep hüzün doluyor
  • Saçının tellerine gönlümü taktı kader
  • Senden uzak günlerim zindân oluyor
Rast kelimesi Türk müziğinde aynı zamanda SOL sesi için de kullanılır ("Rast perdesi", "Rast üzerinden girmek").