yolumuz buraya kadarmış be kahve gözlüm..
artık tersine akan bir nehir gibi, yıkılmış bir şehir gibi, suya yazılmış bir şiir gibi adımı unut..
yalnızlığın boşluğunda, gecelerin loşluğunda, sensizliğin sonrasında bilki bilki beş para etmiyor umut etmiyor be kahve gözlüm..
yalan yanlış, kırık dökük yaşadık biz bu aşkı, erken emekli olduk biz bu sevdadan..
biliyorsun hep direkten döndü umutlarımız, hep kendi kalemize attik gollerimizi, ne...