Bizi çağırdılar kalkıp gitmeye
Peşimize düşen kervanlara bak
Hakikat elinin yolun gütmeye
Önümüze tuzak mevranlara bak

Kerbela'nın bir ismi de Ninova
Kervan kalktı boşta kaldı bu yuva
Okuyup da kabul olmayan dua
Küfeden yazılan fermanlara bak

Cennet imiş müminlerin durağı
Hu deyince yakın eder ırağı
Gökten indirdiler yeşil burağı
Kerbela çölünde kurbanlara bak

Çok ağlayıp gözyaşları dinmeyen
İkrar verip ikrarında durmayan
Susuzlara bir damla su vermeyen
Fırat çağlar gider ummanlara bak

Ah eyleyip bir kararda durunca
Dar gününde çabuk gelip erince
İsteyenin muradını verince
Şahı evliyalar merdanlara bak

Seydi Baba der ki bir cuma günü
Mazlum ehlibeytin çıkmıyor ünü
Dedem ki hedaye verdiydi bunu
Şişe toprak dolu alkanlara bak